Σκοποί και Αμοιβαίαι Σχέσεις της Συντεχνίας

Ως ενεκρίθησαν υπό της Εθνικής Μεγάλης Στοάς την 26.09.1987

Σημείωσις: Κατά τον μήνα Αύγουστον του έτους 1938 αι Μεγάλαι Στοαί Αγγλίας, Σκωτίας και Ιρλανδίας συνεφώνησαν και εξέδωσαν από κοινού δήλωσιν καθ’ όλα ταυτόσημον, πλην του ονόματος εκάστης Μεγάλης Στοάς. Την δήλωσιν ταύτην υιοθέτησεν η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, η οποία, κατ’ αναλογίαν, διακηρύσσει τα ακόλουθα:

  1. Από καιρού εις καιρόν η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος θεωρεί αναγκαίον, όπως διατυπώνη επακριβώς τους σκοπούς του Ελευθεροτεκτονισμού, ως ούτοι ασκούνται υπό την σκέπην αυτής από της συστάσεώς της ως ωργανωμένου Σώματος το έτος 1986, ως επίσης και να ορίζη τας αρχάς, αι οποίαι διέπουν τας σχέσεις αυτής μετ’ άλλων Μεγάλων Στοών, μετά των οποίων ευρίσκεται εις αδελφικήν σχέσιν.
  2. Εν όψει πληροφοριών και δηλώσεων αι οποίαι διαστρέφουν ή συσκοτίζουν τους αληθείς αντικειμενικούς σκοπούς του Ελευθεροτεκτονισμού, θεωρείται απαραίτητον, όπως διατυπωθούν μετά σαφηνείας ωρισμέναι θεμελιώδεις αρχαί της Συντεχνίας.
  3. Την πρώτην προϋπόθεσιν εισδοχής και αποκτήσεως της ιδιότητος του μέλους της Συντεχνίας αποτελεί η πίστις προς το Υπέρτατον Ον. Τούτο είναι απολύτως σημαντικόν και ουδένα συμβιβασμόν επιδέχεται.
  4. Η Βίβλος, αποκαλουμένη υπό των Τεκτόνων Βίβλος του Ιερού Νόμου, είναι πάντοτε ανοικτή εις τας Στοάς. Από πάντα υποψήφιον ζητείται όπως αναλάβη την Διαβεβαίωσίν του επί της Βίβλου ταύτης ή επί της τοιαύτης της ιδίας αυτού πίστεως, δια να προσδώση σεπτότητα εις πάντα όρκον ή υπόσχεσιν διδομένην επ’ αυτής.
  5. Δια πάντα καθιστάμενον Τέκτονα απαγορεύεται αυστηρώς εξ αρχής όπως στηρίζη οιανδήποτε πράξιν τείνουσαν εις την υπονόμευσιν της ειρήνης και της καλής τάξεως της κοινωνίας. Δέον όπως επιδεικνύη την πρέπουσαν υπακοήν προς τον νόμον οιασδήποτε χώρας, εις την οποίαν διαμένει ή η οποία δυνατόν να παρέσχε προς αυτόν προστασίαν και όπως ουδέποτε παραμελήση την υπακοήν, την οποία οφείλει προς την Ανωτάτην Αρχήν της χώρας, εις την οποίαν εγεννήθη.
  6. Αν και η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος εμβάλλει εις τον νουν των μελών της την τοιαύτην πειθαρχίαν και υπακοήν ως πολιτών, εν τούτοις επιφυλλάσσει εις το άτομον το δικαίωμα να διατηρή την ιδίαν αυτού γνώμην εν σχέσει προς τα κοινά. Αλλ’ εις ουδεμίαν Στοάν και κατ’ ουδένα χρόνον υπό την ιδιότητά του ως Τέκτων, επιτρέπεται όπως συζητή ή προβάλλη τας απόψεις του επί θεολογικών ή πολιτικών ζητημάτων.
  7. Η Εθνική Μεγάλη Στοά απέχει πάντοτε από την έκφρασιν γνώμης επί θεμάτων εξωτερικής ή εσωτερικής πολιτικής του κράτους είτε εις την ημεδαπήν είτε εις την αλλοδαπήν, ουδέποτε δε θα επιτρέψει όπως το όνομα αυτής συνδεθή προς οιανδήποτε δραστηριότητα, όσο και εάν εμφανίζεται αυτή ως ανθρωπιστική, διότι άλλως θα παρεβίαζεν την αμετάβλητον πολιτικήν της, όπως παραμένη μακράν παντός θέματος επηρεάζοντος τας σχέσεις μεταξύ κυβερνήσεων ή μεταξύ πολιτικών κομμάτων ή επί θεμάτων σχετικών προς αντιτιθεμένας θεωρίας διακυβερνήσεως.
  8. Η Εθνική Μεγάλη Στοά γνωρίζει ότι υφίστανται Σώματα, αυτοαποκαλούμενα Τεκτονικά, τα οποία δεν τηρούν τας αρχάς αυτάς, εφ’ όσον δε ταύτα εμμένουν εις την στάσιν αυτήν, η Εθνική Μεγάλη Στοά αρνείται απολύτως οιανδήποτε μετ’ αυτών σχέσιν και δεν αναγνωρίζει τα μέλη αυτών ως Τέκτονας.
  9. Η Εθνική Μεγάλη Στοά είναι κυρίαρχον και ανεξάρτητον Σώμα, ασκούν την Ελευθέραν Τεκτονικήν μόνον εις τους τρεις Βαθμούς και μόνον εντός των ορίων των οριζομένων εις το Σύνταγμα αυτής ως «γνήσιος Αρχαίος Τεκτονισμός». Δεν αναγνωρίζει μηδέ αποδέχεται την ύπαρξιν οιασδήποτε ανωτέρας Τεκτονικής αρχής, υπό οιονδήποτε όνομα και αν εμφανίζεται αύτη.
  10. Η Εθνική Μεγάλη Στοά αρνείται και θα αρνήται την συμμετοχήν εις Συνέδρια μετά των λεγομένων Διεθνών Ενώσεων, αι οποίαι ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τον Ελευθεροτεκτονισμόν και αποδέχονται ως μέλη Σώματα, τα οποία δεν συμμορφούνται αυστηρώς προς τας αρχάς, επί των οποίων στηρίζεται η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος. Η Εθνική Μεγάλη Στοά δεν αποδέχεται τον τοιούτον ισχυρισμόν, μηδέ ότι αι απόψεις αυτής δύνανται να εκφρασθούν υπό τοιαύτης τινός Ενώσεως.
  11. Ουδέν μυστικόν υφίσταται εν σχέσει προς τας βασικάς αρχάς του Ελευθεροτεκτονισμού, τινές των οποίων εξετέθησαν ήδη ανωτέρω. Η Εθνική Μεγάλη Στοά θα εξετάζη την περίπτωσιν αναγνωρίσεως των Μεγάλων εκείνων Στοών, αι οποίαι αποδέχονται και ασκούν και επίσης δύνανται να αποδείξουν, ότι ανέκαθεν έχουν μετά συνεπείας αποδεχθή και ασκήσει τας καθιερωμένας και αμεταβλήτους ταύτας αρχάς, εν ουδεμία δε περίπτωσει θέλει έλθει εις συζήτησιν αφορώσαν οιανδήποτε νέαν ή διάφορον ερμηνείαν τούτων. Αι αρχαί αυταί δέον όπως γίνωνται αποδεκταί και ασκώνται ολοψύχως και εις την ολότητά των παρά πάντων των επιθυμούντων, όπως αναγνωρισθούν ως Ελευθεροτέκτονες υπό της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.

Η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος δηλοί την απόλυτον προσήλωσίν της εις τας ανωτέρω αρχάς και πιστεύει ότι, εάν ο Ελευθεροτεκτονισμός εκτραπή της ορθής τροχιάς του δια της εκφράσεως γνώμης επί θεμάτων θεολογικής ή πολιτικής φύσεως, όχι μόνον θα ανελάμβανε την υποχρέωσιν να λαμβάνη θέσιν δημοσία υπέρ ή εναντίον οιασδήποτε κινήσεως, η οποία θα ηδύνατο να εμφανισθή οποτεδήποτε εις το μέλλον, αλλ’ επίσης θα έσπειρε τους σπόρους της διχονοίας μεταξύ των ιδίων αυτής μελών.

Η Εθνική Μεγάλη Στοά είναι πεπεισμένη ότι μόνον δια της ακάμπτου τηρήσεως της τακτικής αυτής ο Ελευθεροτεκτονισμός κατώρθωσε να επιβιώση των συνεχώς μεταβαλλομένων δογμάτων του έξω κόσμου και επιθυμεί να διατυπώση και γραπτώς την αντίθεσίν της προς οιανδήποτε δραστηριότητα τείνουσαν να επιτρέψη και την παραμικράν έστω απόκλισιν από τας θεμελιώδεις αρχάς του Ελευθεροτεκτονισμού. Έχει επίσης των γνώμην ότι, οιαδήποτε Μεγάλη Στοά υποπέση εις την παράβασιν αυτήν, δεν δύναται να ισχυρισθή ότι ακολουθεί τα Αρχαία Οριοθέσια του Τάγματος και ότι τελικώς θα οδηγηθή εις αποσύνθεσιν.